Top surgery MtF
Chirurgiczna rekonstrukcja wyglądu piersi piersi
Jędrne i kształtne piersi zapewniają kobiecie poczucie atrakcyjności i mają znaczący wpływ na jej seksualność. Chirurgiczna korekta piersi jest jedną z najczęściej wykonywanych operacji zmiany płci. U kobiet trans chirurgia piersi polega na powiększeniu ich implantami lub tkankami autologicznymi.
Zaleca się, aby kobiety poddały się feminizującej terapii hormonalnej (przez minimum 12 miesięcy) przed zabiegiem powiększania piersi. Celem jest maksymalizacja wzrostu piersi, aby uzyskać lepsze wyniki chirurgiczne i estetyczne.
Operacja może znacznie ułatwić pacjentkom doświadczenie życia w roli płci, która jest zgodna z ich tożsamością. Zwykle to doświadczenie jest wymagane przez 12 miesięcy przed operacją „dolną” (plastyką pochwy). Jak pokazuje doświadczenie, dla niektórych osób transpłciowych chirurgia „górna” (piersi) może być jedynym krokiem chirurgicznym podejmowanym podczas ich przejścia.
Dla większości kobiet powiększenie piersi (lub „rekonstrukcja” piersi) zwiększa znacząco subiektywne odczucie kobiecości. Plastyka piersi zapewnia ciału bardziej kobiecy profil, ułatwiając dostosowanie się do tożsamości płciowej i zwiększenie bodźców związanych z ich atrakcyjnością. W naszym doświadczeniu u pacjentek obserwujemy nawet wkrótce po zabiegu, a także w dłuższej perspektywie po nim znaczący wzrost zadowolenia z wyglądu zarówno piersi, jak i całego ciała, a także poprawę jakości życia psychospołecznego i większą satysfakcję z życia seksualnego.
Opisuje się zmiany, które zachodzą po latach terapii estrogenowej. Tworzą one kobiecy wygląd w biologicznie męskim ciele. Terapia hormonalna nie ma wpływu na głos, wygląd rąk, stóp ani wymiary ramion. Widzimy za to, że naturalnie występuje tworzenie się piersi, ale dla wielu pacjentek jest ono niewystarczające. Niestety, nie przeprowadzono dotychczas badań, które określiłyby dokładnie minimalny czas terapii hormonalnej, jaka musi zostać ukończona przed operacją piersi. Większość chirurgów przed zabiegiem powiększania piersi zaleca 12-miesięczny okres feminizującej terapii hormonalnej, aby zmaksymalizować wzrost piersi i uzyskać lepsze wyniki chirurgiczne (estetyczne).
Mammogeneza (rozwój piersi) u kobiet trans przyjmujących estrogeny przebiega według wzoru podobnego do kobiecej mammogenezy opisanej przez Marshalla i Tannera. Z badań wiemy, że rozwój piersi nie jest zależny wyłącznie od dawki estrogenów, a u 67–85 proc. kobiet wymaga plastyki powiększającej piersi, ponieważ leczenie hormonalne powoduje wytworzenie jedynie spiczastej piersi widocznej u młodych dziewcząt lub małej stożkowatej piersi jak u nastolatek.
Implanty piersi u kobiet trans
Powiększenie piersi za pomocą implantów to częsta procedura w chirurgii plastycznej. Mimo że wielu chirurgów zajmuje się augmentacją piersi, to różnią ich umiejętności i stopień doświadczenia leczenia osób trans – z tego powodu wyniki leczenia są różne. W naszym doświadczeniu uwzględniamy pewne specyficzne dla kobiet transpłciowych cechy.
Zwykle implanty piersi są wszczepiane kobietom trans, u których rozwinęły się już piersi takie jak u młodych nastolatek. Informujemy pacjentki, że pewnych złożonych kształtów pełnej kobiecej piersi lub związanych z wiekiem przemian nie można dokładnie odtworzyć za pomocą syntetycznych implantów. Czasem wyniki plastyki powiększenia piersi u kobiet z minimalnie rozwiniętymi gruczołami indukowanymi hormonami mogą być niezadowalające. Kierując się doświadczeniem, zwracamy uwagę na różnice anatomiczne: na szerszą niekiedy „męską” klatkę piersiową, silniejszą powięź piersiową, bardziej rozwinięty mięsień piersiowy oraz mniejsze brodawki i otoczki. Nasze pacjentki zwykle wybierają implanty o większej objętości. Zwracamy uwagę, że czasem przy większym implancie trudna do uniknięcia może być obecność nieco szerszego dekoltu. Brodawka i otoczka powinny się nakładać na implant centralnie, a bardzo przyśrodkowe ich położenie może spowodować rozbieżną pozycję brodawki i nienaturalny wygląd piersi.
W jaki sposób wprowadzane są implanty piersi?
Zabieg powiększenia piersi przy użyciu implantów wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i z reguły trwa od 1,5 do 2 godzin.
- W naszej klinice implanty umieszczane są w wytworzonej wcześniej przestrzeni między tkankami piersi i mięśnia przez jedno z trzech dostępnych dojść operacyjnych:
- cięcie podpiersiowe o długości 3–5 cm, zlokalizowane w fałdzie pod biustem,
- cięcie w okolicy pachowej z wykorzystaniem techniki endoskopowej,
- cięcie wzdłuż brzegu otoczki brodawki sutkowej.
Przy wyborze miejsca cięcia uwzględniamy strukturę, kształt piersi, rozmiar otoczki, wybrany typ i rozmiar implantu, preferencje pacjentki dotyczące umiejscowienia blizny pooperacyjnej. Szersze omówienie każdej mozliwości i dobranie odpowiednich implantów odbywa się podczas wizyty konsultacyjnej.
Na czym polega powiększenie piersi techniką endoskopową?
Cieszący się dużym zainteresowaniem w naszej klinice zabieg powiększenia piersi przy zastosowaniu techniki endoskopowej polega na wykonaniu nacięcia ok. 3–5 cm w okolicy pachy, przez które wprowadzane są instrumenty operacyjne i specjalna kamera.
Pod jej kontrolą chirurg, korzystając z tego samego nacięcia, wykonuje kieszeń między tkankami mięśnia piersiowego, tuż nad żebrami, i wprowadza implant piersiowy.
Niewątpliwą zaletą metody jest niewielki stopień ingerencji w naturalną strukturę piersi. Jednak najważniejsze jest to, że lokalizacja blizny pooperacyjnej w fałdzie okolicy pachy czyni ją niemalże niewidoczną. Z tego względu piersi powiększone techniką pachową określane są przez pacjentki jako „piersi bez skazy”.
Jakie położenie implantu jest najlepsze dla Mnie?
W naszej klinice zdecydowana większość implantów umieszczana jest w kieszeni międzytkankowej wytworzonej pod mięśniem piersiowym większym. Piersi są bardziej naturalne w dotyku, mniejsze jest ryzyko przykurczu torebki otaczającej implant.
Można również umieścić implant nad mięśniem, bezpośrednio pod piersią. Opcja ta jest niekiedy zalecana pacjentkom z nietypową budową anatomiczną klatki piersiowej lub uprawiającym sporty siłowe. Kolejną możliwością jest wprowadzenie tzw. dwupłaszczyznowe (dual-plane) Rozwiązanie to jest stosowane do uzyskania naturalnego wypełnienia piersi, umożliwia nawet odstąpienie od operacji podniesienia piersi – mastopeksji. Szersze omówienie każdego ułożenia, a także wybór najlepszej opcji odbywa się podczas wizyty konsultacyjnej.
Jaki implant piersi powinnam wybrać?
Odpowiedni dobór implantu jest jednym z kluczowych warunków uzyskania pięknej piersi o naturalnym wyglądzie. W naszej klinice stosujemy wyłącznie implanty silikonowe najnowszej generacji najlepszych światowych producentów.
Wykonane są one z certyfikowanego medycznego materiału: silikonowego elastycznego płaszcza i jędrnego żelu wewnątrz, dzięki któremu powiększone piersi są bardzo naturalne w dotyku. Specjalna budowa minimalizuje ryzyko ich rozdarcia lub powstania obkurczenia torebki łącznotkankowej otaczającej implant.
Nasza klinika oferuje szeroką gamę implantów. Najczęściej mamy do wyboru okrągłe lub anatomiczne w kształcie tzw. kropli, w różnych rozmiarach, z różną strukturą powierzchni czy uwypukleniem (wysokim, średnim, niskim). Szersze omówienie każdego z podanych parametrów, a także pomoc w wyborze najbardziej optymalnej protezy odbywa się podczas wizyty konsultacyjnej.
Moja blizna pooperacyjna…
Po każdej ingerencji chirurgicznej powstaje blizna. Po powiększeniu piersi blizny na ogół są słabo widoczne, a ich lokalizacja zależy od zastosowanej techniki umieszczenia implantu.
Piersi po powiększeniu endoskopowym z dostępem przez pachę są nazywane przez pacjentki „piersiami bez skazy”, ponieważ blizna pooperacyjna jest niemalże niewidoczna. W przypadku dostępu wokółotoczkowego i podpiersiowego blizny – po upływie około 6 miesięcy i pod warunkiem stosowania się do zaleceń pielęgnacji naszej kliniki – są trudne do odróżnienia od okolicznej skóry.
Czego mogę się spodziewać po operacji?
Po operacji pacjentka z reguły pozostaje w klinice przez dzień. Odwiedziny są możliwe po uzgodnieniu z personelem medycznym. Konieczne jest noszenie specjalnego stanika pooperacyjnego. Czasem ból klatki piersiowej występujący po zabiegu utrzymuje się przez kilka dni, podczas których należy stosować zalecone leki przeciwbólowe. Przez kilka tygodni mogą się również utrzymywać obrzęk i nadwrażliwość operowanych okolic.
Następnego dnia po operacji po zbadaniu oraz ponownym omówieniu zaleceń na następne dni pacjentka jest wypisywana z kliniki. Na kolejnych wizytach pomagamy pacjentce, dopasowujemy położenie implantów, uczymy, na co zwracać uwagę, jak dbać o piersi, fizjoterapeuta pokazuje, jak można sobie pomóc w zmniejszeniu dolegliwości.
Jakie są ograniczenia po operacji?
Powrót do pracy, w zależności od jej charakteru, następuje zazwyczaj po upływie 7–14 dni. W przypadku ciężkiej pracy fizycznej zalecany okres wynosi 4 tygodnie. Powrót do aktywności fizycznej, w tym sportowej typu cardio o niewielkim nasileniu, możliwy jest nawet po 7–14 dniach.
Powrót do aktywności sportowej o dużej intensywności (np. bieganie, pływanie) i obciążeniach wskazany jest po 6 tygodniach. Konieczne jest noszenie w tym czasie specjalnego stanika pooperacyjnego.
We wczesnym okresie pooperacyjnym należy delikatnie obchodzić się z piersiami, wystrzegając się intensywnego i mocnego ugniatania lub przepychania. Wskazane są jedynie delikatne masaże i dotyk. Obowiązuje również zakaz dźwigania ciężkich przedmiotów minimum do 6 tygodni. Dlatego też ważna jest organizacja odpowiednich warunków domowych i wsparcia w okresie rekonwalescencji.
Czy implanty piersi są „na zawsze”?
Decydując się na zastosowanie implantów piersi, warto mieć na uwadze, że mimo bardzo dobrych właściwości biomechanicznych i wysokiej biokompatybilności z czasem ulegają one zmianom strukturalnym wynikającym ze zużycia materiału.
Czasem może się zdarzyć rozdarcie lub pęknięcie. W naszej klinice stosujemy najnowszej generacji implanty silikonowe, które według ostatnich badań naukowych cechuje bardzo niskie ryzyko pęknięcia w co najmniej dziesięcioletnim okresie od operacji.
Co więcej, nawet w przypadku rozdarcia płaszcza implantu dzięki specjalnej strukturze nie dochodzi do wycieku na zewnątrz, co czyni całe zdarzenie bezobjawowe. Niemniej jednak producenci implantów piersiowych zalecają ich wymianę co 10–15 lat (w zależności od producenta).
Przeszczep autologicznej tkanki tłuszczowej
Przeszczep tłuszczu lub lipofilling to technika, w której tłuszcz jest pozyskiwany przez zabieg podobny do liposukcji brzucha lub ud. Następnie tłuszcz odpowiednio się przygotowuje w celu oddzielenia oleju, płynu i krwi. W rezultacie otrzymuje się skoncentrowaną, oczyszczoną próbkę, którą można wstrzyknąć podskórnie. U kobiet, które mają już pewną objętość piersi po leczeniu hormonalnym, przeszczep tłuszczu może być dobrym rozwiązaniem, aby zapewnić umiarkowane powiększenie piersi, dzięki czemu unika się implantów. Informujemy pacjentki, że zmienny procent wstrzykniętego tłuszczu resorbuje się i żeby uzyskać wystarczającą objętość piersi, może być konieczna druga lub nawet trzecia procedura.
Częściej jednak stosujemy przeszczep tłuszczu jako uzupełnienie powiększania piersi implantami. Tłuszcz jest wstrzykiwany w płaszczyźnie podskórnej, aby implant był mniej widoczny i wyczuwalny. Przeszczep tkanki tłuszczowej może być wykorzystany, aby zawęzić szeroki dekolt między piersiami.
Powikłania
W literaturze medycznej opisuje się jako główne (ale rzadko występujące) powikłania po powiększeniu piersi, takie jak: krwiak, symmastia, przykurcz torebki, zmniejszenie czucia w brodawce i/lub części piersi, pęknięcie implantu (częściej obserwowane w implantach wypełnionych solą fizjologiczną niż w spoistym żelu silikonowym) i nieprawidłowe ułożenie implantów. Mlekotok jest kolejnym, bardzo rzadkim schorzeniem, które może wystąpić zarówno przed operacją, jak i po niej. Wymaga szerokiej diagnostyki hormonalnej ze szczególnym uwzględnieniem oceny przysadki mózgowej.
Obserwacja pooperacyjna
Z naszego punktu widzenia wizyty obserwacyjne po operacji są obowiązkowe u wszystkich pacjentek po powiększaniu piersi. Występowanie raka piersi u osób transpłciowych z ekspozycją na hormony płciowe między 5. a 70. rokiem życia jest możliwe. Pacjentki otrzymują doustne estrogeny przez dłuższy czas, aby zachować drugorzędne cechy żeńskie. Częstość występowania raka piersi jest porównywalna z rakiem piersi u mężczyzn, a zatem niższa niż w populacji kobiet. Konieczne są dobrej jakości badania przesiewowe i obserwacja. Z doświadczenia wiemy, że badania piersi są bardzo dobrze akceptowane przez kobiety transpłciowe, dlatego należy zachęcać pacjentki do udziału w odpowiednich protokołach badań przesiewowych. Badania przesiewowe w kierunku predyspozycji genetycznych (np. mutacji BRCA) należy rozważyć u pacjentek z występowaniem rodzinnym nowotworów piersi i/lub jajników.
